Bir yemek yazarı barbeküyü “ateş, duman ve baharatların protein, sebze ve meyvelere dış mekanda akıllıca uygulanması” diye tanımlıyor. Avustralyalılar için ise barbekü bir pişirme tekniğinden fazlası, adeta bir yaşam biçimi. Esasen Avustralya’ya özgü olmasa da barbekü deyince akla Avustralya, Avustralya deyince de akla barbekü geliyor. Nerden mi biliyorum? Anlatayım…

Daha önce Avustralya’da bulunmadım ama çok Avustralyalı arkadaşım, bir de Avustralya’da bir dönem yaşamış ve onların yaşam tarzını çok seven bir kocam var. Bu vesile ile dünyanın neresinde olursak olalım Avustralyalıların etkinliklerinden haberimiz oluyor. Şanghay’da yaşayan Avustralyalılar milli günleri olan Anzac gününü anmak için bir barbekü partisi verdiğini bu vesileyle duyduk.

Aslında barbekü Avustralya geleneğinden çok bir Amerikan geleneği ama Avustralyalılar barbeküyü adeta içselleştirmiş, hatta Avustralya İngilizcesinde barbekü yerine ‘barbie’ demişler. Eşim yolda giderken anlatmaya başlıyor: “Avustralyalılar barbie yapmak için özel bir sebebe ihtiyaç duymaz, biraz güneş, birkaç arkadaş dışarıda barbekünün kurulması için yeterli.”

Şans bu ya, Cumartesi günü için önceden planlanmış Anzac günü barbeküsünde güneş parıl parıl parıldıyor. Barbekünün gerçekleştiği okulun bahçesinin ortasına kocaman bir kriket sahası kurulmuş, aileler yere örtülerini sererken çocuklar sahada koşuşturmaya başlamış bile. Biz de kendimize bir piknik örtüsü satın alıp etrafı dolaşmaya başlıyoruz.

İlk olarak, dumanı tütmeye başlamış barbekü ve üzerinde yatan iki domuz karşılıyor bizi. Barbekünün püf noktası yavaş yavaş pişmesi (Barbecue Alliance ve Barbecue Academy Avustralyalıların bu işi önemsediğinin göstergesi) o nedenle daha güneş tepeye çıkmadan kurulmuş barbekü.

Oradan ayrılırken karnımızdan gurultular gelmeye başlıyor, neyse ki “meat pie” satan bir stand görüyoruz. Meat pie Avustralya deyince akla gelen atıştırmalık bir yiyecek. Ama bu standın özel bir yanı var, sahipleri Şanghai’da yaşayan Yeni Zelandalı bir çift, kendi ülkelerinin mutfağını burada bulamayınca memleketlerinin tadını buraya getirmeye karar veriyorlar. “Yeni Zelanda meat pie’ı ile Avustralya meat pie’ının arasında ne fark var?” diye soruyoruz. “Pek de yok” diyerek gülümsetiyor bizi. Ee, hadi deneyelim bakalım! Daha önce evde deneyip tarifini Mutfaktaki Akademisyen’de paylaştığım meat pie’ı ilk defa dışarda yiyeceğim için mutluyum.

Barbeküden hakkımıza düşeni aldık ama bir köşede satılan kanguru, timsah ve emu etli hamburgerleri görüyoruz. Üçü de daha önce denemediğim etler, birini seçmek zorunda hissediyorum kendimi. Kararı kanguru etinde kılıyorum.

Her ne kadar bizim kültürümüzde de olan piknik ile benzerlikler taşısa da bu barbekü konsepti farklı duygular yaşatıyor insana. Öyle ayda bir yapılan bir etkinlik değil. Bizi çok heyecanlandıran bu olay, onların hayatının bir parçası. Bizim için oturup karşılıklı kahve içip iki çift laf etmek ne kadar doğal ise, onlar için de barbekü öyle. Barbekü onlar için sosyal hayatlarının olmazsa olmazı. Çok sevdikleri her hallerinden belli!